اثر محلول‌‌پاشی سدیم نیتروپروساید بر تحمل به تنش خشکی در گل جعفری.

کم‌‌آبی یکی از شاخص‌‌های مهم محیطی است که رشد و نمو و تولید گیاهان را محدود می‌‌کند. این تنش با ایجاد اختلال در تعادل بین تولید گونه‌‌های فعال اکسیژن (ROS) و فعالیت‌‌های دفاع آنتی‌‌اکسیدانی گیاه، ایجاد تنش اکسیداتیو می‌‌کند. نیتروپروساید سدیم (SNP)، به‌‌طور معمول به عنوان ترکیب رها کننده اکسید ‌‌نیتریک در گیاهان استفاده می‌‌شود. به منظور بررسی اثر محلول‌‌پاشی غلظت‌‌های مختلف SNP، بر افزایش تحمل به تنش خشکی گل جعفری، آزمایشی گلدانی در گلخانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کامل تصادفی با 9 تیمار و 6 تکرار اجرا شد. تیمارها شامل SNP در غلظت‌‌های صفر، 100 و 200 میکرومولار و تنش خشکی در سه سطح شاهد (ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (80% ظرفیت زراعی) و تنش شدید (60% ظرفیت زراعی) بود. نتیجه‌‌ها مربوط به ویژگی‌‌های ریخت‌‌شناسی، فیزیولوژیکی و زیست شیمیایی نشان داد که محلول‌‌پاشی گل جعفری با غلظت 100 میکرومولار SNP با تأثیر بر ویژگی‌‌های فیزیولوژیکی و زیست‌‌ شیمیایی و بهبود فعالیت آنزیم کاتالاز سبب افزایش تحمل گل جعفری به تنش خشکی شد. بیشترین مقدار طول ساقه (01/40 سانتیمتر)، تعداد گل (83/8)، عمر گل (29 روز)، محتوای نسبی آب برگ (34/66%)، وزن تر کل (09/66 گرم) و کمترین نشت یونی (12/28%) مربوط به تیمار 100 میکرومولار SNP بود. همچنین ویژگی‌‌هایی مانند متوسط تعداد شاخه جانبی، شاخص کلروفیل، وزن تر و خشک گل، وزن‌‌ تر و خشک ساقه و ریشه توسط تیمار SNP با غلظت 100 میکرومولار افزایش قابل توجهی داشت. بنابراین محلول‌‌پاشی با غلظت 100 میکرومولار SNP می‌‌تواند در افزایش تحمل گل جعفری به تنش خشکی مؤثر باشد.